پوشش و عفاف از آن جهت که یک امر فطری است و برای حیات اجتماعی انسان ضرورت دارد،در ادیان و مذاهب الهی دارای جایگاه خاصی است.تمام ادیان آسمانی،حجاب و پوشش را بر زن واجب و لازم شمرده اند.و جامعه بشری را به سوی آن فراخوانده اند؛زیرا حیا و لزوم پوشش به طور طبیعی در نهاد زنان به ودیعت نهاده شده و احکام دستورهای ادیان الهی هماهنگ و همسو با فطرت انسانی تشریع شده است.اساس اصل لزوم هماهنگی و تناسب آفرینش و قانونگذاری ،خداوند لباس و پوشاک را در لابلای نعمت های بی کرانش به بشر ارزانی داشت و اشتیاق درونی زنان به حجاب را با تشریع قانون پوشش مستحکم ساخت تا گوهرهستی زن در صدف پوشش صیانت گردد و جامعه از فروافتادن در گرداب فساد و تباهی نجات یابد.بدون تردید جهان بینی و انسان شناسی هر فرهنگ و مکتب،نقش اساسی و مهمی در انتخاب نوع و کیفیت پوشش دارد بر اساس جهان بینی ادیان الهی که انسان خلیفه خداوند و مرکز و محور جهان هستی است و رسالت کسب معرفت و تهذیب نفس و اصلاح جامعه را بر دوش دارد و حیاتش در جهان آخرت نیز ادامه دارد.باید جسم زن و چشم مرد پوشیده گردد تا غرایز شهوانی مهار و کنترل شود و استعدادهای معنوی و عقلانی بشر در پرتو رهیافت های فطری و هدایت های وحیانی شکوفا گردد.گرچه انتخاب لباس و پوشاک بر آینداندیشه و اراده آدمی است،ولی بر بینش و اراده انسانی نیز تاثیر می گذاردو می تواند به عنوان زمینه ساز تعالی یا انحطاط فردی و اجتماعی نقش آفرینی نماید.در آیین زرتشت،یهود و اسلام حجاب بر زنان لازم بوده است.کتابهای مقدس مذهبی،دستورات و احکام دینی ،اداب و مراسم و سیره عملی پیروان این ادیان چهار گانه،بهترین شاهد و عالی ترین گواه بر اثبات این مدعاست.

نظرات شما عزیزان:

ناشناس

ساعت16:31---24 اسفند 1393

حامد نیست. نه؟. خوبه ،پسره ی پررو

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: